CUT EP.11
แบมแบมใจเต้นเเรงราวกับจะทะลุออกมาด้านนอก เมื่อร่างสูงโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาประกบจูบนิ่งๆ มาร์คขยับริมฝีปากบดจูบลงบนกลีบปากบางอย่างนุ่มนวล ความรู้สึกมากมายถูกส่งผ่านเมื่อร่างบางหลับตาลงรับทุกรสสัมผัสจากคนตัวสูง เรียวลิ้นร้อนชื้นเเตะลงบนรอยเเยกก่อนจะลุกล้ำเข้าไปควานหาความหวานราวกับน้ำผึ้งเมื่อร่างเล็กเปิดปาก
ฝนเริ่มตกหนักอีกครั้ง เสียงฟ้าร้องไม่อาจแทรกซึมเข้าไปในโสตการรับรู้ของเเบมเเบมที่กำลังหน้ามืดตามัวไปกับรสจูบ ตั้งเเต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ร่างสูงเอื้อมมือไปปิดไฟบนหัวเตียง ห้องมีเพียงความมืด เสียงเครื่องปรับอากาศ เสียงร้องของท้องฟ้าเเละเสียงหอบหายใจเบาๆของสองร่างบนเตียงคลอผสมปนเปกัน
"หยะ หยุดก่อนครับ" มือบางยันอกของมาร์คไว้เมื่อถูกดันลงให้นอนราบกับเตียงโดยที่อีกคนตามลงมา มาร์คหยุดนิ่งเเละรอว่าร่างบางจะพูดอะไร
"อย่าทำแบบนี้เลยครับ" เเบมเเบมพูดพร้อมกับหลับตาปี๋
"ทำไม?"
"ผมเป็นลูกน้องของคุณนะ"
"ต่อไปไม่ใช่เเล้ว"
"ฟังหน่อยสิครับ อื้อ" มาร์คปิดปากเล็กๆนั่นด้วยริมฝีปากตัวเองอีกครั้ง มือหนาตรึงมือบางไว้เหนือหัวก่อนที่ริมฝีปากจะเริ่มซอกซอนไปทุกพื้นที่ของเนื้อเนียน ทิ้งความร้อนเอาไว้ทุกที่ที่ริมฝีปากหยักลากไล้ไปถึง ขบเม้มไปตามซอกคอขาวเลื่อนลงมาจนถึงไหปลาร้า
"แฮ่ก คุณมาร์คหยุดก่อน" แบมแบมพยายามขยับเเต่ก็ไม่มีเเรงเหลือ หัวใจดวงน้อยเต้นเเรงไม่เป็นส่ำ ร่างกายร้อนจนแทบละลายเพียงแค่ถูกคุณมาร์คสัมผัสเพียงเเผ่วเบาเเละเริ่มหายใจติดขัด ร่างสูงหาได้ฟังคำใด ยังคงใช้ริมฝีปากปลดกระดุมเสื้อของร่างบางลงมาเรื่อยๆเเละจูบไปทั่วหน้าท้องจนอีกคนเผลอบิดตัวเมื่อร่างกายเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง
"อึก คุณมาร์ค"
ราวกับผีเสื้อนับร้อยพันบินวนอยู่ในท้อง หัวสมองเริ่มขาวโพลนเเละคิดสิ่งใดไม่ออกอีกต่อไป
ริมฝีปากของมาร์คยังคงทำหน้าที่ได้ดีอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไฟอารมณ์โหมกระหน่ำจนไม่สามารถควบคุมได้ ได้แต่ปล่อยให้ความรู้สึกหวามไหวนี้เป็นไปเรื่อยๆ มือหนาเกี่ยวกางเกงนอนของร่างบางลงอย่างชำนาญ แบมแบมผวาสุดตัวเเต่คนตัวสูงก็เงยขึ้นไปประกบจูบเสียก่อนคนตัวเล็กจะได้ห้ามปรามอะไร
ตอนนี้ช้างทั้งโขลงก็ฉุดมาร์คต้วนไม่อยู่
"อา อื้อ" แบมแบมครางรับเมื่อร่างสูงใช้ริมฝีปากและปลายลิ้นสัมผัสเข้ามาอย่างลึกซึ้งราวกับร้องขอ กระดุมเสื้อหลุดออกจากกันหมดเผยให้เห็นเนื้อเนียนที่ขาวราวกับน้ำนมจนเห็นชัดในความมืด มือหนาลูบไล้เอวคอดไปมาก่อนจะเลื่อนลงไปสัมผัสส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กจนเเบมเเบมเผลอสะดุ้งสุดตัว
"อ๊ะ" เเบมเเบมพยายามจะพูดแต่มาร์คก็ไม่ยอมละริมฝีปากออกไป
"อื้อ" ร่างบางบิดตัวเมื่อถูกมือร้อนสัมผัสไปมาตรงจุดเสียวจนเผลอครางในลำคอ มือที่พยายามยันอกอีกคนไว้ก็ถูกอีกฝ่ายรวบขึ้นไปไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียว
มาร์คปล่อยให้ริมฝีปากร่างเล็กเป็นอิสระพร้อมกับหยุดมือตัวเอง ถอยใบหน้าออกมามองใบหน้าหวานด้วยเเววตาหวานเชื่อม เเบมเเบมหายใจเเรงและเม้มปากมองสบตากับอีกคนด้วยเเววตาสั่นไหวเเละหัวใจที่เต้นเเรงจนเจ็บในอก ในหัวสั่งให้ปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับไม่ยอมเชื่อฟังเค้าเลย
อันตรายเกินไป คุณมาร์คอันตรายเกินไป
มาร์คยกยิ้มเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กคงไปไหนไม่รอดก่อนจะทำการใช้มือนวดคลึงเล้าโลมส่วนอ่อนไหวของอีกคนต่อพร้อมกับโน้มลงไปมอบจูบหวานๆให้อีกหน
"อะ อื้อ" เเบมเเบมครางในคอ ร่างกายที่เป็นของตนกำลังตอบสนองต่อสัมผัสของคนตรงหน้าราวกับว่ามันไม่ใช่ของเค้า
"อะ อื้อ" เเบมเเบมครางในคอ ร่างกายที่เป็นของตนกำลังตอบสนองต่อสัมผัสของคนตรงหน้าราวกับว่ามันไม่ใช่ของเค้า
มาร์คผละริมฝีปากออกปล่อยให้ร่างบางได้เปร่งเสียง มือหนาเร่งจังหวะขึ้นลงตรงจุดนั้นจนเเบมเเบมต้องกัดปากล่างเพื่อสะกดเสียงตัวเองเอาไว้ด้วยความอาย ความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนเเล่นขึ้นจากปลายเท้าก่อนที่มันจะประทุออกมาเต็มฝ่ามือของอีกคน
"เเฮ่ก.." เเบมเเบมหอบหายใจหน้าเเดงก่ำ มาร์คยกมือขึ้นมาเลียน้ำสีขาวขุ่นที่ปลายนิ้วพรางมองคนที่ระทวยอยู่ใต้ร่างอย่างพอใจ
หวานไปทั้งตัวจริงๆ
"น่ารัก" เอ่ยขึ้นเบาๆพร้อมกับโน้มลงไปจูบหน้าผากมลอย่างรักใคร่ แบมแบมรู้สึกเหมือนสติไม่ได้อยู่กับตัว โลกหมุนเคว้งเเละควบคุมอะไรไม่ได้ซักอย่าง ร่างเล็กพักหายใจได้ไม่นานร่างสูงก็ยืดตัวขึ้นถอดเสื้อตัวเองออกเผยร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามก่อนจะใช้มือข้างนึงค้ำร่างเอาไว้ส่วนอีกข้างก็ปลดกางเกงตัวเองออกไปทั้งที่สายตายังคงมองเจ้าลูกกวางใต้ร่างตลอดเวลา พอจัดการเสื้อผ้าตัวเองเสร็จก็เเทรกกายเข้าไประหว่างเรียวขาเล็ก
"อะ คะ คุณมาร์ค ตรงนั้นมัน" เเบมเเบมผวาเมื่อถูกนิ้วที่ยังคงแฉะอยู่สัมผัสไล้วนไปมาตรงส่วนช่องทางนั้นของตน
"ทนหน่อยนะ" มาร์คขยับเข้าไปแนบชิดก่อนจะกดส่วนปลายของตนลงบนช่องทางรักสีอ่อนพร้อมกับโน้มตัวลงไปกอดร่างบางเอาไว้ มือหนาค่อยๆจับแกนกายของตนกดลงไปอย่างช้าๆเเละนิ่มนวลที่สุดเพราะรู้ดีว่าคนใต้ร่างไม่เคยผ่านประสบการ์ณเรื่องนี้มาก่อน
"อ๊ะ จะ เจ็บ คุณมาร์ค อื้อ" แบมแบมกลืนทุกคำลงคอเมื่อถูกประกบจูบอีกครั้ง มือหนาอีกข้างเลื่อนขึ้นมาสัมผัสยอดอกของตนเบาๆจนร่างกายสั่นสะท้านไปหมด ริมฝีปากร้อนๆลากไล้ลงมาที่ซอกคอขาวเเละขบเม้มไปทั่วราวกับกระหายจนร่างบางเผลอแอ่นกายตอบรับอย่างลืมตัว มาร์คอาศัยจังหวะที่ร่างบางกำลังโอนอ่อนไปตามสัมผัสกดแกนกายเข้าไปจนสุดในคราวเดียว
เฮือก!
ร่างบางกัดริมฝีปากล่างเเน่นเมื่อแกนกายขนาดใหญ่เข้ามาอยู่ภายในกายจนหายใจติดขัด
"อึก คุณมาร์ค แบมเจ็บ" แบมแบมเผลอเรียกชื่อเเทนตัวออกมาพรางขยำผ้าปูที่นอนเเน่น ความเจ็บเสียดกัดกินไปทั้งสะโพกจนน้ำตาไหล มาร์คก้มลงจูบซับน้ำตาให้อีกฝ่ายอย่างปลอบประโลม มือหนาลูบหัวเล็กเบาๆเเละเเช่กายไว้เเบบนั้นเพื่อรอให้คนตัวเล็กปรับตัว
"เดี๋ยวก็หาย" ว่าก่อนจะจูบปลายคางอีกคนเบาๆ เค้าเองก็รู้สึกอึดอัดทรมานจนเเทบทนไม่ไหว ตัวตนของเค้าถูกอีกคนบีบรัดเเละดูดกลืนราวกับเเม่เหล็ก มาร์คค่อยขยับๆตัวเข้าออกช้าๆแต่สร้างความเสียวกระสันได้เป็นอย่างดี ร่างสูงครางเสียงต่ำอย่างพอใจ มือสองข้างเลื่อนลงมายึดเอวบางไว้และดึงสวนรับกันกับการส่งของตัวเอง
"อ๊ะ อา" นานเข้าความเจ็บค่อยๆจางหายไปเเละถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกอื่นเมื่อคนบนร่างค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นทีล่ะนิด แบมแบมหลับตาลงปล่อยตัวปล่อยใจรับสัมผัสของอีกคนและตอบสนองอย่างไม่ประสีประสาจนมาร์คขบกรามเเน่นเมื่อรู้สึกถึงการตอดรัดอย่างหนักเเละถี่รัว
เสียงเล็กร้องผะเเผ่วเมื่อปลายลิ้นร้อนชื้นสัมผัสกับยอดอกสีอ่อนเเละไล้เลียไปมาเบาๆประสานกับสะโพกหนาที่ขยับเข้าออกถี่ขึ้นจนเเบมเเบมต้องยกมือขึ้นมาจิกไหล่ร่างสูงเพื่อระบายความเสียว มาร์คแกล้งเลื่อนใบหน้าขึ้นไปครางเสียงต่ำข้างๆหูคนตัวเล็ก
"อา เเบมเเบม"
"อ๊ะ อ๊ะ"
"ชู่วว" ร่างสูงแกล้งปรามเบาๆ ก่อนส่งนิ้วเข้าไปในโพรงปากอีกคนเเละทำการไล้วนปลายนิ้วยอกล้อกับลิ้นเล็กไปมา
"อื้อ" นัยต์ตาหวานปรือมองสบตาคนบนร่างพรางตวัดลิ้นรับกับนิ้วมืออีกคนอย่างเผลอไผล มาร์คกัดปากล่างอย่างสะกดอารมณ์ไว้แต่สุดท้ายก็เผลอเร่งจังหวะกระเเทกกระทั้นเข้าหาร่างบางจนน้องเผลอร้องเสียงดังเเละไหวโยกไปตามเเรงส่ง
"อ๊ะ ฮ่ะ อา"
ยั่วดีนัก
ร่างสูงก้มลงไปฉกชิงลมหายใจของคนตัวเล็กอีกหนพร้อมกับมือหนาเลื่อนลงไปสัมผัสส่วนอ่อนไหวของอีกคนเเละรูดรั้งขึ้นลงตามจังหวะเพราะตอนนี้ตนใกล้ถึงฝั่งฝันเเล้ว แบมแบมสบัดหน้าไปมาเพราะความเสียวก่อนที่ทั้งคู่จะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกพร้อมกัน
"แฮ่ก แฮ่ก" ร่างบางหอบสะท้าน ร่างสูงยิ้มมองคนใต้ร้ายอย่างรู้สึกเปรมในอก ก้มลงไปจูบซับเหงื่อที่ขมับของคนตัวเล็กเบาๆก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆและดึงร่างบางเข้ามากอดไว้เเนบอก มือหนาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวกับคนในอ้อมเเขนเอาไว้
"ฝันดีนะ เเบมเเบม"
----------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น